Transmediale storytelling en de mogelijkheid om hier een brede variëteit van entry points aan te bieden dragen bij aan de inzetbaarheid (en het succes) van een crossmediaal concept.
Ik ben het niet eens met de stelling. Het is niet zo dat per definitie elk crossmediaal concept met transmediale storytelling succesvol zal zijn.
Het is wel zo dat er duidelijk over nagedacht moet worden hoeveel entry points er komen en wat er met die entry point gedaan wordt.
Een goed voorbeeld bij de televisieserie Spangas. Die serie gaat over het leven dan scholieren op een middelbare en aan het eind van de uitzending, bij de aftiteling, wordt er gezegd dat er op de site gekeken moet worden waarom een bepaalde personage een bepaalde handeling heeft uitgevoerd.
Het verhaal is het leven van die scholier en de entry point zijn de tv en de website. In dit geval zijn er twee entry point en dat lijkt mij meer dan genoeg. Stel dat er 5 entry points zijn om te achterhalen waarom dat personage iets gedaan heeft, dan wordt dat erg onduidelijk en kinderen (de doelgroep) zullen teveel moeten denken.
Ook moet transmediale storystelling bij de doelgroep passen. In het hierboven gegeven voorbeeld is de doelgroep aangetrokken door dit soort storytelling. Oudere mensen die hun lievelingsserie volgens, zullen waarschijnlijk niet de behoefte hebben om deze storytelling te volgen en dan zal het ook niet bijdragen aan het succes van dit concept.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten